از آنجا که گرانول نوعی ماده پلیمری برای تولیدات محصولات پلاستیکی است طبیعتا تفاوتهایی نیز دارند. این تفاوت ها می تواند بر کیفیت نهایی این دانه ها مورد استفاده در تولیدات پلی پروپیلن نیز تاثیرگذار باشد. انواع دانه های گرانولی بر اساس فاکتورهای مختلفی دسته بندی می شوند. یکی از روش های دسته بندی این دانه های پلیمری بر اساس پایه پلیمر تشکیل دهنده آن است که در موارد زیر خلاصه می شود:

🔷 گرانولهای پلی اتیلن 🔷
یکی از پرکاربردترین دانه های پلیمری است که در گریدهای وزنی سبک، متوسط و سنگین تولید می شوند. این دانه ها به روش های مختلف تزریقی یا بادی تولید می شوند. محصولات تولید شده در این روش ها غالبا در 4 گزید دسته بندی می شوند که عبارت است از:
🔹سبک تزریقی
🔹 سنگین تزریقی
🔹 سنگین بادی
🔹 سبک خطی
🔷 پلی پروپیلن 🔷
دانه های پلی پروپیلینی دارای دو نوع هموپلیمر و کوپلیمر است. هموپلیمر تولید شده از مونومر پروپیلن است که طی روند پلیمریزاسیون تولید شده اند. از این محصول در صنعت نساجی استفاده زیادی می شود. دانه های کوپلیمری طی فرایند پلیمریزاسیون پروپیلن در کنار کو مونومر اتیلن تولید می شود که از آن در صنایع شیمیایی استفاده می شود. در واقع هر کدام از انواع دانه های پلی پروپیلنی مورد استفاده در صنایع مشخصی هستند و کاربری مشخصی دارند.

🔷 گرانولهای پلی کربنات 🔷
این دانه های پلی کربناتی شفاف برای تولیدات مختلفی مورد استفاده است. از مهمترین ویژگی های این دانه ها شفافیت آن و قابلیت انتقال نور است. از این محصول برای تولید چراغ خودرو و قطعات پلاستیکی لوازم خانگی و تجهیزات پزشکی استفاده می شود. نکته منفی تولیدات این دانه های پلی کربناتی شکنندگی آن و امکان ترک خوردگی در آن است.
علاوه بر این سه نوع انواع دیگری نیز وجود دارد کاربرد آن به مراتب کمتر از موارد معرفی شده است. اما جهت آشنایی با انواع دیگر می توان به نمونه های ای بی اس، پلی استایرن و مهندسی اشاره کرد.